Als Ambassadeur van het Natuurreservaat “Het Zwin” laten wij graag eens zien hoe mensen in hotel Knokke hun dag doorbrengen bij ons.
Klepperende ooievaars
In het Zwin Natuur Park worden we opgevangen door gids Jan Talloen. Hij wijst ons op de dertien bezette ooievaarsnesten in het park. Het geklepper van een van de majestueuze vogels overstemt alle omgevingsgeluiden. “Ooievaars hebben geen strottenhoofd en kunnen dus geen hoge tonen produceren en niet zingen. Daarom klepperen ze, als een vorm van communicatie”, aldus Jan die zijn verrekijker scherp stelt op de nesten. “Wist je dat hier nog nazaten broeden van het kweekprogramma dat graaf Léon Lippens begin jaren ’70 heeft geïntroduceerd?” Evelien neemt de info van Jan gretig op. “Ik luister gewoon graag naar goede gidsen”, lacht ze verontschuldigend. “De wereld van de ooievaars is ook zo interessant. Het is pas nu dat ik inzie welke wonderlijke vogels dat zijn.”
Rik kijkt goedkeurend rond in het Zwin Natuur Park terwijl we op het goed begaanbare pad van kijkhut naar kijkhut stappen. “Het is dertig jaar geleden dat ik hier was. Het is prachtig om te zien hoe de site enerzijds verbeterd is en anderzijds bewaard is gebleven met respect voor het erfgoed. Chapeau!” Binnen in het bezoekerscentrum kan je met een paspoort eventjes in de huid van een vogel kruipen.
Zonnekloppers rond de haas
Eens buiten het park volgen we de knooppunten door de Zwinduinen. “Ik wandel om tot rust te komen”, verklaart Hilde haar liefde voor de sport. Dave knikt. “Ik kruip graag in mijn cocon tijdens het wandelen. Maar voor een goed gesprek onderweg ben ik ook altijd te vinden.”
Sarah duwt de kinderwagen met peuter Achiel (bijna 2) op het uitkijkplatform naast de Haas van Flanagan. Ze tuurt over de Zwinvlakte. In de verte zien we Cadzand met daartussen de Zwingeul die zorgt voor een dagelijkse aanvoer van zout water in de slikken en schorren. Severine is onder de indruk. “Het lijkt wel alsof je hier op een landtong staat. De zee aan de ene kant is binnen handbereik en aan de andere kant kijken we recht het Zwin in. Mooi!”
Rond het kunstwerk aan dit meest oostelijke puntje van de kust hebben vele wandelaars en fietsers een plekje in de zon veroverd.
Beren in de weide
Onze groep volgt de verkeersvrije zeedijk richting het Zoute. Imke geniet zichtbaar. “Ik ben grote fan van de zee. Die vergezichten zijn gewoon onbetaalbaar.” In Surfers Paradise wordt vandaag niet gesurft. Er zijn geen golven. Het terras staat wel al uit. Remi (6), Susan (8), Fie (11), Matille (7) en Nore (9) vliegen het strand op. Achiel waggelt hen na. Ondertussen genieten de volwassenen van een aperitiefje met de zon in het gezicht. “Hier zou ik een hele namiddag kunnen blijven”, zucht Bent tevreden.
Na de lunch volgen we eventjes de Bronlaan in Knokke voor we weer de Zwinduinen induiken. In deze omgeving werd in 1912 naar steenkool geboord. Het enige wat uit de 455 meter diepe put naar boven kwam, was brak grondwater. Het water werd tientallen jaren gebruikt voor de irrigatie van de golfterreinen in de buurt.
Achiel slaapt in de kinderwagen. De zilte zeelucht doet hem goed. Alle kinderen dragen een gezonde blos op hun wangen. We stappen langs de Kleyne Vlakte waar enkele Schotse Hooglandrunderen ons nieuwsgierig aankijken. Op wat nu uitgestrekte weiden zijn, lag sinds de jaren ’20 een vliegveld en een paardenrenbaan. Het vliegveld werd tijdens de Tweede Wereldoorlog nog uitgebreid door de Duitsers. “Het lijken wel beren”, roept Remi. De lange haren van de Schotse Hooglandrunderen hebben wel iets weg van de vacht van beren. Papa Bent beloofd na de wandeling nog eens door de weide met de runderen te stappen. Je kan immers vrij tussen de tamme dieren wandelen.
Extra halte
Even voorbij het Zwin Natuur Park ligt de Internationale Dijk. Deze wandel- en fietsweg verbindt Vlaanderen met Zeeland. Dankzij een doorsteek in de dijk stroomt het zeewater nu ook in het achterliggend gebied, wat het Zwin meteen 120 hectare rijker maakt. Vier uitkijkpunten bieden een fascinerend uitzicht op de Zwingeul en het nieuwe broedeiland. Bij de Kanaalweg vertrekt een vlonderpad om het Zwin even van binnenuit te beleven.
Reca onderweg:
The Shelter
Bistro van het Zwin Natuur Park. Lekkere menu’s met streekproducten, heerlijk streekbier en frisse fruitige drankjes van de regio. Op het terras kan je het komen en gaan van honderden vogels gadeslaan. Meer info: www.zwin.be
Surfers Paradise
Gezellige bar en zomers terras bij de gelijknamige surfclub. Je zit er met je voeten in het zand te kijken naar de vele surfers op het water. Wie dat wenst, kan er zijn eerste surfervaring op doen. Er zijn tijdens de openingsuren altijd redders aanwezig. Meer info: www.surfersparadise.be
Kustambassadeur Frank Vanleenhove van Surfers Paradise aan het woord
“Ons doel is mensen aanzetten aan sport te doen”
Frank Vanleenhove is de verpersoonlijking van alles waar Surfers Paradise voor staat. Met een skateboard onder de arm staat hij klaar om straks deel te nemen aan een voetbaltornooi. Meer dan dertig jaar geleden richtte hij Surfers Paradise op. “Hier aan het begin van het Zwin heb je het voordeel dat er geen invloed meer is van de muur van Zeebrugge die de golven tegenhoudt.”
Vanleenhove is zelf een ervaren surfer en houdt constant de vinger aan de pols. “Dit jaar gaat het foilen voor een revolutionaire doorbraak zorgen. Een foil is een soort vleugel die onderaan een surfboard, windsurfboard of kiteboard wordt bevestigd. Bij de minste snelheid gaat het board zelf de hoogte in en klief je alleen nog op de draagkracht van die foil over het water. Ideaal voor als er wat minder wind is aan zee en je toch wil surfen.”
In de club zijn ook wandelaars welkom om even uit te blazen, maar noem Surfers Paradise geen beach bar. “Ons doel is mensen aan te zetten aan sport te doen. Liefst in een gezellig, familiaal en vriendschappelijk kader. En daar hoort strandsfeer bij, een drankje en een hapje, muziekje in de achtergrond. Surfen is immers een lifestyle, je leeft met het ritme van de zee…
